Spurningur um fosturtøku blívur við at spøkja. Tað ger hann enn einaferð. Orsøkin til, at kontroversielli spurningurin aftur sær dagsins ljós, er at Føroyar í næstum yvirtaka persóns- og familjurættin - og uppí tí hoyrir lóggavan um fosturtøku.
Fleiri føroyingar hava givið sína hugsan til kennar á sosialu miðlunum. Eisini hava rørslur fyri og ímóti gjørt seg galdandi í almenna rúminum. Felagsskapurin "Frítt val" byrjaði at savna undirskriftir inn um fría fosturtøku. Eisini tók átakið "Fyri lív" stig til at savna undirskriftir inn ímóti fríari fosturtøku.
Kjakið er trupult, og meiningar ymiskar og sterkar. Tað er heldur ikki løgið, tí kjakið er ikki á sama grundarlagi, tí ómseja er um, nær eitt lív er eitt lív.
Religiónsfilosofisk sæð er Aristoteles orsøkin til, at fosturtøka bæði innan kristindómin og islam er synd, tí hann hevur hendan tankan um "potens" (møguleikar) og "accens" (veruleiki). Tað vil siga, at í øllum livandi er ein stremban eftir lívið/at veruleikagera seg, og hetta eigur ikki at verða oyðilagt sambært Thomas Aquinas, størsti kirkjufaðirin innan katolisismuna, sum tulkaði Aristoteles.