Tá Steigin varð seld (3:3)

07-04-2019

Sigurð Petersen segði frá. Jógvan Arge legði til rættis.Triðja og seinasta sending um løgmanssetrið í Sandavági

Tá løgmansembætisð varð niðurlagt í 1816 var ikki longur brúk fyri Steigagarði í Sandavági. Jørðin varð tí seld. Hon varð seld í átta pørtum, sum hvør vóru tríggjar merkur uttangarðs og tvær merkur innangarðs.

Treytirnar vóru, at ein triðingur varð goldin í hondina og restin innan seks ár við 4% í rentu p.a. Stórur áhugi var at keypa bæði í Vágum og aðrastaðni í Føroyum.

Øll jørðin fór fyri slakar 16.000 ríkisdálar. Seinni keypti Suðuroyar Dánjal Smástovuna, sum arbeiðsfólkið hevði búð í, og Kollafjarðar Jógvan keypti Stórustovuna, sum løgmenninir høvdu búð í.

Meg minnist

Sendirøðin Meg minnist byrjaði í 2009. Í røðini leggur Jógvan Arge dent á at fáa fólk at siga frá slíkum, sum tey vita og hava upplivað. Sjálvt heitið á sendirøðini er ikki nýtt. Niels Juel Arge brúkti navnið í mong ár til sínar samrøðusendingar, og Jógvan ásannar, at ringt er at finna eitt betri felagsheiti fyri slíkar sendingar.