Fortel, fortel!

Sjálvir siga Strube og Graversen, at søgurnar snúgva seg ikki um merkisverdar sjálvrealiserandi hendingar sum t.d. eina torføra fjallaklintran ella áralanga jørðumferð. Teir báðir greiða heldur frá um teirra fjáltrandi favnløg við lívið, kvinnurnar, kærleikan og um tær meira pínligu og løgnu løturnar. Teir leggja dent á , at talan ikki er um stand-up. Her fáa søgurnar rúm og tíð til at menna seg og taka skap.