Vilhelm Johannesen, fyrrverandi løgingsmaður, greiðir frá hvussu tað sá út áðrenn stóra havnarlagið á vestursíðuni varð gjørt.

Sjónám húsast uttast á vestara havnarlagi. Gamli Klaksvíkar Sjómansskúli og Trygdarmiðstøðin løgdu saman, og á Sjónámi ganga skiparar og sjófartsnæmingar, og dagliga eru fólk á trygdarskeiði. Nú ber ikki til at mynstra, uttan at tú hevur neyðugu trygdarskeiðini. Ragnar Ludvig, Sigrun Poulsen og Pole Mikkelsen greiða frá. Og Óli á Gravarbø gleðir seg til hann verður liðugur sum skipari í summar.

Í Frystihúsinum hjá Anthoniusi, sum tað dagliga verður rópt millum klaksvíkingar, hevur verið mangt ymiskt virksemi. Nú er dóttirin Elsebeth Poulsen stjóri og framvegis kemur pápin Anthonius til arbeiðis hvønn dag. Høvuðsvirksemið í dag er at taka ímóti útróðrarfiski og at taka ímóti frystum flaki frá flakatrolaranum Gadusi og frystum rundum fiski frá línuskipum. Vit hitta eisini Signar Hansen, arbeiðsmann.

Frímund Hansen keypti fyri nøkrum árum síðani Klaksvíkar Roykivirki, sum nú eitur Glyggur. Frímund leggur seg m.a. eftir, at fáa meira burtur úr fiskaavskurði. Enn hevur tað gingið striltið, men hann hevur gott mót.

Í Parlamentinum samlast dagliga eldri menn at spæla sjavs. Karl Isaksen og Páll Josephsen siga, at hendan løtan er ein týdningarmikil partur av degnum.

Karla Matras lærir til plastikksmið á Looknorth og hon er fyrsti føroyingar, sum lærir hetta yrkið í Føroyum. Henni dámar sera væl arbeiðið. Árni Skaale, stjóri á Looknorth, sigur, at málið er at hava tríggjar nýggjar vørur á hvørjum ári. Virkið er longu ov lítið, og ætlanin er at byggja nýtt virki.

Nógv skip eru inni og Meinhard Petersen, havnarmeistari í Klaksvík, hevur úr at gera á havnarskrivstovuni.

Eini sethús eru á sjálvum havnarlagnum á vestursíðuni. Har býr Olga Michaelsdóttir og hon hevur fingið tað sera hugnaligt, bæði úti og inni. Hon sigur, at tað er sera veðurgott at búgva á havnarlagnum.