- Tíðindi, mentan og ítróttur
Við Tórði á túri
Sverri Lamhauge hevur bara góð minnir frá barnaárunum á Lambareiði. Saman við teimum eldru systkjunum gekk hann í skúla í Lamba. Tey høvdu ferðalærara, sum var tvær vikur í Lamba og eina viku í Æðuvík. Í dag búgva øll seks systkini á eystara armi av Skálafjørðinum.
Sonja Davidsen sigur, at tá kavi var, sleðaðu tey nógv á Lambareiði. Í dag skilir hon ikki, at tey kláraðu at steðga á bakkanum, tí har er bratt og stutt oman á sjógv.
- Her er sera nógv bilferðsla, men frítt og gott at búgva, sigur Marja Lamhauge, ið hevur búð á Lambareiði í skjótt 40 ár. Úr stovuvindeyganum sær hon Slættaratind, allan Skálafjørðin og suður á streymoyarlandið.
Poul Lamhauge greiðir hugagóður frá virkseminum niðri á Kópaskeri niðanfyri barnaheimið. Abbin og pápin høvdu skip og høvdu eisini saltfiskahús og turkihús á Kópaskeri. Har var ofta nógv lív í.
Á Lambareiði er deildin hjá Landsverki fyri norðurøkið. Leiðari er Árni Jacobsen, sum m.a. sigur frá koyrilíkindum í Útvarpinum. Poul Lamhauge greiðir frá, at tá Landsverk hevði størst virksemi á Lambareiði, arbeiddu eini 35 fólk har og eitt ár fóru úti við 800.000 tons av gróti úr grótbrotinum uppi á Hústoft.
Børge Lamhauge greiðir frá niðursetufólkunum, ið settu búgv á Lambareiði í 1878. Maðurin var úr Søldarfirði og konan av Skála. Nú eru trý hús í bygdini og fýra onnur eru tikin niður. Eingin er sloppin at byggja her síðani Børge og Marja bygdu fyri 40 árum síðani.
Á Lambareiði var eitt frítt og stórt spælipláss, sigur Eiler Lamhauge, sum er yngsta av børnunum hjá Sunnuvu og Pidda í Dalinum. Eiler gróv eitt grundstykki út í gerðinum hjá teimum, men fekk ikki loyvi at binda í landsvegin. Tí bygdi hann ístaðin í Lamba.
Lisa Høj av Strondum og eiðismaðurin Torri Kallsoy hava fyri hálvum øðrum ári síðani keypt hús á Lambareiði, og tað eru tey fegin um. Tey hava vant seg við nógvu ferðsluna og njóta góða útsýnið.