Nógv kjak stóðst av sokallaða straffbar-listanum á Glasi, sum kom undan kavi fyrst í september mánaða. Tað hevur verið siður, at triðjaflokks-næmingar í miðnámsskúlanum meta um, hvørjir flokkar, næmingar og starvsfólk - við navni - eru "eggiligast". Afturat nøvnunum verða eisini knýttar ymiskar viðmerkingar. Rektari og næmingar á Glasi kalla tað fyri happing.

Í einum telduposti til øll, sum hava sína vanligu gongd á Glasi, fanst rektarin, Steinbjørn Hardlei, at hesi siðvenju. Hann segði tá við útvarpið, at listin fór út um øll mørk og alla anstendigheit. Leiðslan á Glasi setti síðani eina innanhýsis kanning í verk, sum hevði til endamáls at finna upprunan til listan. Eisini var ætlanin at lata málið til løgregluna, sum so skuldi meta um hvørt talan var um eitt lógarbrot ella ikki.

Men tá samanum kom kundi leiðslan á Glasi ikki melda málið til løgregluna. Tað var í øllum førum niðurstøðan, aftaná at skúlin kannaði teir løgfrøðiligu møguleikarnar.

Leiðslan á Glasi kundi also ikki melda málið, men einstøku næmingarnir kundu sjálvir fara til løgregluna um teimum lysti. Men spurningurin er, um tað í roynd og veru er revsivert at skriva niðrandi viðmerkingar um onnur? Um so er, nær er tað ólógligt at happa, og hvar gongur markið?

Hoyr samrøðuna við Katrin Thorsvig Hansen, løgfrøðing, og Katrin av Kák, sálarfrøðing.