Gestur er Poul Jákup Thomsen.

Hann vaks upp í heimi, har stór rúsdrekka misnýtsla var.

Avleiðing hjá einum barni, sum veksur upp í slíkum korum er, at tað kann als ikki læra ella hugsavna seg í skúanum, tí tað er fult av ampa um, hvussu skilið er heima.

Úrslitið er, at barnið missir øll síni vankligu mørk og er illa brynjað til vaksna lívið.

Poul Jákup fór eisini at drekka til ein dagin, hann raknaði við og langa gongdin at verða tilvitaður byrjaði og tað er tað, sum er tað  góða lívið.