23. Sunnudagur eftir tríeindardag (trinitatis)
Onnur tekstarøð
Mark. 12,38-44 ella 41-44.
Ávaring móti teim skriftlærdu
v38: Og í læru síni segði hann: «Varið tykkum fyri hinum skriftlærdu, sum fegnir vilja ganga í síðum klæðum og fáa heilsanir á torgunum, 
v39: og fegnir vilja hava teir fremstu sessirnar í samkomuhúsum og tey ovastu sætini í veitslum; 
v40: teir, sum oyðeta húsini hjá einkjum og á kvamsvís halda langar bønir. Teir skulu fáa tess strangari dóm.»

Hin fátæka einkjan
v41: Og hann settist niður beint yvir av tempulkistuni og hugdi at, hvussu mannfjøldin legði peningar í kistuna; og mong rík løgdu nógv. 
v42: Og har kom ein fátæk einkja og legði tveir smápeningar, sum er eitt oyra. 
v43: Og hann kallaði lærusveinar sínar til sín og segði við teir: «Sanniliga sigi eg tykkum, henda fátæka einkjan hevur lagt meira í enn øll hini, sum løgdu í kistuna; 
v44: tí at tey løgdu øll av tí nógva, sum tey høvdu til avlops; men hon legði av fátækdómi sínum alt tað, hon átti, alla ogn sína.»