- Tíðindi, mentan og ítróttur
Góðan morgun Føroyar
Gjøgnum fleiri hundrað, ja kanska í túsund ár, hava kristin kunnað gingið út frá at øll rundan um tey hava verið partur av einari ella aðrari ?heilagari skipan? ella trúgv ? einum yvirnáttúrligum veruleika, sum var grundarlagið undir tí moralska treytaleysa sannleikanum, og sum lovaði ævigt lív eftir deyðan.
Í øllum mentanum hevur mann trúð á ein moralskan standard fyri rætt og skeivt; nakað sum menniskju máttu fylgja, sama hvat tey merktu. Tí trúðu tey eisini á objektiva skuld og synd, og at trupulleikar menniskjunnar loystust, tá menniskjan hevði samband við tað heilagu skipanina í staðin fyri bara at liva fyri okkum sjálvi.
Seinmodernaða samfelagið er tann fyrsta mentanin, sum er bygd á eina burturvísing av eini "heilagari skipan". Í dag verður boðað frá í navni individualistanna, at tað ikki finnist nakar yvirnáttúrligur treytaleysur sannleiki, sum vit mugu laga okkum eftir.
Vit velja sjálvi okkara virðir og skapa okkara egnu meining við lívinum. Akademiski og listarligi heimurin eins og undirhaldsídnaðurin lærir okkum, at einastu "heilagu" djúpdirnar eru tær, vit finna í okkum sjálvum. Ja, um nakar moralskur treytaleysur sannleiki er í dagsins mentan, so er tað, at vit ikki mugu siga, at tað finnast moralskir treytaleysir sannleikar - og so als ikki ein heilag skipan, sum øll mugu fylgja. Slíkar útsagnir sigast í dag at kúga menniskju og avmarka teirra frælsi.
Kristin hava altíð kunnað gingið út frá at næstan øll hava havt hesa sannføring um eina heilaga skipan ? at tað var ein Gud, eitt lív aftaná deyðan, ein normur fyri moralskan sannleika og ein kensla fyri, hvat synd er. Evangelisering snúði seg tí um at sameina hesar sannføringar, og harvið prógva sannleikan í evangelinum.
Í dag er fatanin, at vit skulu frelsast frá sjálvari hugsanini um, at vit hava tørv á frelsu. So hvussu kunnu vit evangelisera fyri menniskjum, sum fullkomiliga mangla kensluna fyri, hvat synd er og mangla trúnna á eina hægstu veru og eitt lív aftaná deyðan?
Vesturlendska kirkjan hevur ongantíð áður staðið í slíkari støðu.
Men er hetta so og hvat kann kirkjan?
Annika Osvaldsdóttir Sørensen, Símin Persson Jacobsen og Armgarð Arge skifta orð um evnið.
Allur bloggurin kann lesast HER