- Hetta er ikki so nógv ein skipan, sum tað er eitt mind-set, sigur Harriet um hugsjónina, ið liggur aftan fyri gerandisdagin hjá búfólkunum á Dagmarsminde.

- Sjúkan skal ikki vera tað, sum er í fokus, tað er menniskjað, sum tað heila snýr seg um.

Meðan Harriet las til heilsuhjálpara á Heilsuskúlanum í Porkeri, fekk hon møguleikan at fara í praktikk, og valdi sær Dagmarsminde, har hon treivst sum blomman.

- Tey gera tað, sum eg ynski at gera. At vera um hesi gomlu og at virða tey, sum tey menniskju tey eru.

Tað er ikki altíð lætt at vita, hvussu tú skalt gera, tá tú ert í starvsvenjing, og á hesum bústovni eru ongar manualir og ongar uppskriftir, tá tað snýr seg um samveruna við búfólkið, tí tú skalt loysa uppgávurnar, sum tú heldur, at tær skulu loysast.

- Tað, sum riggar í dag, riggar kanska ikki í morgin, tí hesi fólkini hava so ymiskar dagar, at tað nyttar ikki at halda, at tað sama altíð er rætt.

Eitt er tó, sum altíð er tað sama, og tað er bygnaðurin á degnum. Tey gomlu fara tíðliga upp, og so hevur dagurin eina skrá, sum verður fylgd, og sum inniheldur bæði upplestur, tónleik og vitjan uttandura.

- Eg haldi so avgjørt, at vit her heima kunnu læra nakað av hesum, sigur Harriet, sum tó leggur dent á, at sumt av hesum er at finna í eldrarøktini í Føroyum.