- Tíðindi, mentan og ítróttur
Leitisstein
Tað eru sjálvandi eldri lurtarar enn vit, Fróði Løkságarð, Eiler Sørensen og Uni Leitisstein Hansen, sum nú hugsa: 1971? Hvat vita hasir smádreingirnir um 50 ára gamlar plátur?
Tað er rætt, at eingin okkrara var føddur hetta árið.
Men somuleiðis er tað er ógvuliga týðiligt, at tónleikurin frá hesi tíðini hevur havt so ótrúliga stóra ávirkan á fleiri ættarlið, og framvegis eru tað í dag ung fólk sum fevna hesar útgávurnar.
Tað er við hesum í huganum, at vit loyva vit okkum at stovnseta hendan fagnaðin, hóast onkur, sum var ungur um hetta mundið, kundi gjørt tað fleiri ferðir betur og áhugaverdari enn vit fjepparar.
Tað er við at vera ein kliche, at baby boomarar, og seinni eisini vit, sum er partur Generation X, dyrka tónleikin, sum kom út fyrru helvt av sjeytiárunum.
Men um tú fert ígjøgnum allar hugsandi listar yvir útgávur hesini árini, so er einki at taka seg aftur í, at hetta var ein tónleikalig byltingartíð.
Progrokkurin var við at taka endaligt skap, Motown var mitt í eini enduruppfinnan av soul tónleikinum, og folk-rokkurin hevði veruliga funnið flogið. Og ikki at gloyma tungi rokktónleikurin, sum manifesteraði seg hesi árini, eftir føðingina seint í sekstiárunum.
Heilt stóru 60ara bólkarnir vóru eisini á vegamóti. Beatles høvdu togað stykkið úr, og Lennon, McCartney og Harrison royndu flogið sum solistar. Rolling Stones afturímóti, vóru mitt í sínum gyltasta tíðarskeiði.
PLAYLISTIN +BONUS