Rák og móti ávirka og flyta tónleikasmakk, men felagssangur tykist liva sítt egna lív í so máta. Fyri tað nógva eru tað teir somu sangirnir, ið ganga aftur, og hugurin at syngja saman er framvegis stórur í Føroyum.

Knút Háberg Eysturstein er PhD lesandi í tónleikaútbúgving á Námsvísindadeildin á Fróðskaparsetri Føroya.

Hóast felagssangur er ein livandi partur av okkara mentan, er eingin vissa fyri, at hann altíð fer at vera tað. Tí mugu vit tryggja, at hann støðugt verður dagførdur, soleiðis at øll, eisini minnilutabólkar, kenna seg aftur í honum, heldur Knút Hárg Eysturstein.

Hann vísir á, at tey, ið velja sangir til sanghefti, eiga at hugsa seg um. Til dømis kundi verið skilagott onkuntíð at roynt nýggjari tilfar heldur enn teir gomlu travararnar,, ið altíð eru.

Hevur tú hug at syngja felagssang, er møguleiki til tað sunnukvøldið klokkan 19, tá Løkshøll verður karmur um eina løtu við fjølbroyttum, felagssangi.

Sangúrvalið verður frá tí siðbundna til nýggjari sangir.