- Tíðindi, mentan og ítróttur
Tá Grønland bjargaði Føroyum

Krígsárini 1939 til 45 fóru føroyingar ikki til Grønlands at rógva út. Men í 1946 varð farið yvir aftur, og serliga í fimti- og sekstiárunum fóru nógvir føroyingar til Grønlands. Í dag skifta vit orð við Jógvan Arge, journalist og rithøvund, og nú eru tað serliga árini eftir Seinra heimsbardaga, ið verða umrødd.
Hóast tað í stóran mun vóru menn, sum fóru til Grønlands, vóru tað eisini fleiri føroyskar kvinnur, sum fóru til Grønlands at arbeiða. Og ein teirra var Elvina Dahl Lauritsen, sum í 1959 - 16 ára gomul, fekk arbeiði á føroyska sjómansheiminum Lívdin í Føroyingahavnini. Grønlandsútróðurin hevði eisini munandi broytingar við sær, tá ið talan er um føroyska bátin. Og saman við bátasmiðinum, Jóan Petur Clementsen, skifta vit orð um hetta.
Eisini vitja vit í Miðvági, har ið vit tosa við Jon Sigurd Hansen, ið er stigtakara til ætlaða søgusavnið um grønlandsútróðurin. Og hesuferð tosa vit við hann um ein risastóran maskinbát, ið varð bygdur í Sandavági í 1966 til grønlandsútróðurin, og sum verður ein partur av savninum.
Í 1958 gjørdi Niels Juel Arge fyrstu reportaguferðina uttanlands fyri Útvarp Føroya og talan var um eina ferð til Grønlands. Og frá hesari ferðini hoyra vit nøkur søgulig brot úr Føroyingahavnini.
