At gera nakað av sínum eintingum og av einslistum hava hvør sína merking, men orðini líkjast, og fólk blanda tey tí ofta.

Sama støða ger seg galdandi við orðum sum burðardygg og burðarfør. Men hvussu er so við lýti og lýtaleysum?

Í seinastu sending tosaðu vit um falskar vinir, sum eitt málfrøðiligt hugtak, og vit taka afturíaftur evnið hesa ferð. Millum annað hava vit fingið yrking sendandi frá lurtara við stuttligum orðaspæli:

Fyrr vóru flestar ommur fittar og fleiri feitar,
tær vistu ei, at tað var feitt at vera fittar,
tær vóru ei bundnar av tí, sum sokkar,
men tær bundu sokkar,
dyrkaðu neyvan sport,
kendu onki til visakort,
tær brúktu fáar pengar,
men vóru sjáldan svangar,
tær vóru blíðar, men strangar,
um summarið sólbrendar og um veturin bleikar.

Stylaðu sær hárið við neti,
uttan hjálp frá interneti,
sum ungar tær gingu inn í hjúnaband,
uttan at boða tað ígjøgnum breiðband,
skrivaðu ei um, nær settar tær vóru kalendara í,
rokaðust altíð og áttu, tá tær vóru komnar á tíð.

                                                                      ónevndur

Umframt hesi evnini tosa vit eisini um orðini, snjallur, frískt og sjúkt.