Vág og vík, sund og fjørður. Fýra orð, sum minna hvørt um annað í merking, men hvat er munurin á eini vág og vík og á einum sundi og einum firði?

- Nú á døgum ber ikki so væl til at skilja ímillum sund og fjørð, vág og vík. Men vit kunnu hyggja at upprunanum til orðini, greiðir Elin Henriksen, málkøn, frá.

Hoyrdi hin málkøna Suna Merkistein siga soleiðis eftir beinleiðis frásøgn: Vit vóru vandameiri. Hvat er hetta fyri eitt orð, spyr lurtari.

At unna nøkrum nakað hevur positiva merking, men orðið verður eisini brúkt sum nakað negativt. Eg unnist illa í myrkri fyri at nevna eitt dømi. 

Og so umrøða vit eisini danskt, tí vit hava fingið ein spurning, sum ljóðar soleiðis:

'Hví eru vit farin at læra perudanskt heldur enn gøtudanskt, sum jú gevur nógva víðari nýtslu, altso nógv fleiri skilja tað - danir eisini'.