Í næstan tvey ár hava vit sær og hoyrt lýsingar um koronukanningar, har fólk verða biðin um at kanna seg við komu. Hvat er við komu fyri nakað, spyr lurtari og sigur, at man kann verða kannaður við krími, við hundi, við kenning, men ikki við komu.

Eingin føroyingur hevði sagt við komu, føroyingar siga: tá tú kemur til landið. Her er talan um eitt tað sjónskasta dømið um, hvussu almennir myndugleikar slóða fyri at broyta føroyskt til eitt plastikmál, ið eingin kennist við, vil lurtarin vera við.

Elin Henriksen, málkøn, er samd við lurtaran, hóast orðið, koma, stendur sum navnorð í til dømis DA-FØ og EN-FØ orðabókunum.

Strandamegin ella strandamegin

Nú Eysturoyartunnilin er latin upp, spyr lurtari, um tað eigur Strandamegin ella strandamegin.

- Orðsamansetingar við -megin kunnu gerast um næstan alt. Og verður altíð skrivað í einum orði og við lítlum, um ikki tað er fyrsta orðið í einum setningi.

Eldri maður segði mær henda dagin: Tað hekk slíkur friður uppi við teimum gomlu. Helst er hetta eldri orðafellið ikki til í dag, ella hvussu, spyr ein annar lurtari.