- Tíðindi, mentan og ítróttur
Málteigurin
Reglurnar eru ikki tær somu fyri landanøvn og býarnøvn, greiðir Elin Henriksen, málkøn frá.
Allarfyrst: meginreglan fyri stavseting av geografiskum nøvnum, sum verður nýtt á føroyskum, er tann sama sum í grannalondum okkara:
Nøvn á londum verða stavað og søgd á føroyskum.
Nøvn á býum og øðrum landafrøðiligum fyribrigdum verða stavað á høvuðsmálinum í viðkomandi landi.
Undantikin eru tær áir, fjallaketur og tey høv, sum røkka um fleiri lond. Tey verða skrivað á føroyskum.
Ukraina er sjálvstøðugt land, og vit kunnu týða nøvnini á sjálvstøðugum londum. Tað skuldi ikki verið nakað at ivast í, at vit skriva Ukraina, greiðir Elin Henriksen frá.
Høvuðsstaðurin í Ukraina eitur á russiskum Kiev, framborið ki'ef, og á ukrainskum Kyiv, framborið 'ki:iv. Her er talan um staðarnavn inni í einum landi, og tað eiga vit at skriva og siga samsvarandi høvuðsmálinum í landinum. Tvs. skriva Kyiv og siga 'ki;iv.
Orðaval
Í dagsins sending verður týdningurin av orðavali eisini umrøddur.
Er munur á boðskapinum, og hvussu hann verður fataður, um vit brúka orðið, springari ella delfin, borgari, búfólk, brúkari ella fólk og antivaksari ella ein, ið er í móti koppseting?