– Hetta hevur verið eitt ótrúliga gott arbeiðspláss, sigur Katrina Svartá.

Í 40 ár hevur hon vaskað í Hvalvíkar skúla. Fyrstu áleið 30 árini vóru tær tvær um uppgávuna, men seinastu árini hevur hon verið einsamøll.

Tað var øgiliga strævið at byrja við. Nógv er at fara um, og trapputrinini eru fleiri í skúlanum.

Við tíðini hevur hon tó funnið ein leist, sum ger uppgávuna lættari.

Katrina Svartá viðgongur, at hon ger sær størri ómak, tá hon vaskar skúlan, enn tá hon vaskar heima.

– Tað skal ikki vera nakað at seta fingurin á, sigur hon.

Hóast Katrina hevur vaskað í skúlanum í 40 ár, hevur hon ongar ætlanir um at gevast.

Enn klári eg at vinda tvøguna og ganga gjøgnum trappurnar.

Tað eri eg takksom fyri, tí tað er ikki øllum unt at sleppa at arbeiða so leingi, leggur heiðurslønta vaskikonan aftrat.