Tann 11. november í ár vóru 200 ár síðani, at stóra russiska skaldið Fjodor Dostojevskij var borin í heim.

Heimskendi rithøvundurin hevur skrivað stórar skaldsøgur sum "Brotsgerð og revsing", "Brøðurnir Karamazov", "Dupultgangarin", "Kjallaramenniskja" og "Idioten", og viðger filosofiskar spurningar á ein serstakan hátt. Tí er hann og fer hann helst altíð at vera hugtakandi og viðkomandi at lesa, vísa Jón Tyril og Bergur Djurhuus Hansen á.

Tí varpa vit í Nón ljós á menniskja Fjodor Dostojevskij og hansara spennandi persónligu søgu og skaldskap hansara. Vit spyrja; hví Dostojevskij er so vælumtóktur, hvussu skrivihátturin og málið er, og hvørji evnir og spurningar hann viðger.

Lurtið eftir eldhugaða prátinum við Berg Djurhuus Hansen, dekan og lektara í bókmentum á Fróðskaparsetrinum, og Jón Tyril, Dostojevskijfjeppara, og MA lesandi í føroyskum á Setrinum.