Vit eru helst fleiri, sum av og á - summi við jøvnum millumbilum - hugsa um, um tann lívsleiðin, vit tilivtað ella ótilvitað hava valt, er hin rætta?
Vit hugsa um har møguliga er ein onnur lívsleið, ið hevði verið rættari, meir gevandi, enn hon, vit ganga í dag.
Vit eru helst mong, sum hugsa: var hetta tað lívið, eg sum barn og ung droymdi um at liva, ella eri eg so langt burtur frá tí dreyminum, at eg ikki kenni meg aftur?
Tey flestu av okkum eru helst bangin fyri at fremja slíkar víðgongdar lívsbroytingar, ein slík lívsleiðsbroyting krevur, tí sum kunnugt vita vit, hvat vit hava, men ikki, hvat vit fáa.
Men, tað er ikki altíð, at tað eru vit sjálvi, sum avgerða, hvørja leið vit skulu ganga.
Tí viðhvørt tekur okkurt annað yvir, og vit verða tvungin at fara í aðra ætt, út á aðrar leiðir. Hvat hetta "annað" er, er sera ymiskt frá fólki til fólk.
Fyri summi er tað ein kreppa, fyri onnur er tað eitt náttúrligt skifti, sum hevur ligið og durva og bíða eftir at tíðin var búgvin.
Átta sendingar
Í átta sendingunum fara vit á ferð gjøgnum lívið hjá fýra kvinnum, sum á ymiskan hátt - og av ymiskum orsøkum - hálsaðu um og broyttu kós í lívinum. - Fýra kvinnur, sum valdu at at ganga aðrar leiðir, enn tær høvdu gingið áður, tí har, tær gingu, var av ymiskum orsøkum ikki farbart.
Hvør av hesum fýra kvinnum, lata í tveimum sendingum hvør dyrnar upp fyri teim orsøkum, ið høvdu við sær, at lívskós teirra varð broytt.
Tær greiða okkum frá, hvussu tað kendist at taka avgerðina um at fremja hesar broytingar, hvussu broytingin varð framd, um óttar og ivamál í mun til at tora at fremja broytingarnar, og um hvørjar avleiðingar lívsleiðsskiftini høvdu fyri tær, og um lív teirra eftir at kósin varð broytt.
Rannvá Holm Mortensen
Í komandi tveimum sendingunum hitta vit listakvinnuna, Rannvá Holm Mortensen. Rannvá valdi sum ung at útbúgva seg til sjúkrahjálpara og íðnaðarlaborant, hóast listin og hugurin at skapa altíð hevði verið tað, hon áhugaði seg einamest fyri. Listin var eitt stað, har hon droymdi seg burtur, hvarv úr verðini, og eisini foreldur hennara eggjaðu henni at velja listaliga vegin, men Rannvá ivaðist í, um listin var før fyri at breyðføða henni og húski hennara.
Tá Rannvá var í fimtiárunum, og børnini vóru vorðin eldri, fekk listin rúm og fremstu raðfesting, og hon valdi at siga sjúkrahjálpar ? og laborantstarvið frá sær fyri at halga seg mynda- og ritlistini.
Hetta er annar av tveimum pørtum
