Týsdagin í síðstu viku fór Jóhanna av Vági við kós ímóti St. Kilda í Skotlandi.

Ferðin gekk væl, men nógvur vindur var einu náttina. Tað bleiv heldur ófantaligt eina løtu, sigur skiparin, Hans í Líðini.

- Vit hava vitjað flestu plássini í Skotlandi, sigur skiparin, og nú var stundin komin at vitja St. Kilda.

Søgan er áhugaverd. Fólk, sum búði á staðnum, vórðu tvangsflutt í 1930unum. Tey livdu ov isolerað, og tí var innanøring.

Og eisini er áhugavert, at seyðurin sigst vera tann sami, sum var í Dímun, áðrenn tað var avtikið.

17 mans eru við á ferðini, og allir ganga vakt.

- Vit hava tað sum greivar, sigur skiparin. Harmonikan er við, og tað verður dúgliga sungið umborð.

Sluppin er bygd í 1884 í Suðuronglandi, og tað ger eisini, at áhugin at síggja sluppina er stórur.