Andrass Joensen, húsamaður í Havn, greiðir frá revahaldinum, sum var báðumegin seinna heimsbardaga, frá tí stásiligu Húsa kirkju og frá gomlu roykstovuni, sum er frá 1500 talinum, tá Húsa Pætur var í vælmaktini.

Fyri fyrstu ferð í eini 25 ár fara nýggj sethús at koma upp á Húsum. Hjúnini Gudrun Bláskor, sum er uppvaksin á Húsum, og Jákup Samson, sum er klaksvíkingur, fara at byggja. Planeringin er liðug og tey hava gjørt av, at tað skulu verða eini sniðhús.

Handilin og reiðaravirksemið á Bakka fyrst í seinastu øld hevði stóran týdning fyri bygdina. Páll Sørensen, vanliga nevndur Páll á Bakka, greiðir frá handilsvirkseminum hjá abbanum, ið hevði skip og bátar og keypti fisk at turka.

Bygdaráðið fyri Húsa Kommunu hevur gjørt av, at fara upp í Klaksvíkar Kommunu á nýggjárinum. Magni Garðalíð borgarstjóri sigur, at nú øki verða løgd út til kommunurnar at umsita, ber tað ikki longur til at hava eina so lítla kommunu sum Húsa Kommunu við umleið hálvthundrað borgarum.

Fríða Isaksen er leiðari á Smoltstøðini í Knúksdali og hon heldur, at tað hevur stóran týdning fyri plássið, at hava nøkur føst arbeiðspláss á staðnum.

Sjey ára gamli Gunnar Syderbø er annar av næmingunum í Húsa skúla, og honum dámar avbera væl at ganga í skúla.

Postmaðurin í Kalsoynni er danin Kent Færch Christiansen, sum býr á Húsum saman við konuni Jóhonnu Mariu Isaksen. Hann lærir eisini til smið í Klaksvík og hon hevur tikið við einum lítlum festi á Húsum og um summarið ger hon rabarbusaft.