sadmadurin.jpg

Annar sunnudagur fyri føstu - sunnudagur seksagesima
Fyrra tekstarøð
Lukas kap.8,4-15.

Sáðmaðurin
v4: Men tá ið stór mannamúgva var saman komin, og tey fóru út til hansara úr eini bygd fyri og aðrari eftir, segði hann við einum líknilsi: 
v5: «Ein sáðmaður fór út at sáa sáð sítt; og í tí hann sáaði, fell sumt sáðið fram við veginum og varð niðurtraðkað, og himmalsins fuglar ótu tað upp. 
v6: Og sumt fell á hellubotn, og tá ið tað vaks, følnaði tað, av tí at tað fekk onga vætu. 
v7: Og sumt fell mitt niður millum tornir, og tornirnar vuksu upp við og køvdu tað. 
v8: Og sumt fell í góða jørð, og tað vaks upp og bar hundraðfaldan ávøkst. Tá ið hann hetta segði, rópaði hann: «Tann, ið oyru hevur at hoyra við, hann hoyri!»

Liknilsistala
v9: Men lærusveinar hansara spurdu hann, hvat hetta líknilsi hevði at týða. 
v10: Men hann segði: «Tykkum er tað givið at kenna loyndarmál Guðs ríkis, men hinum í líknilsum, til tess at tey, tó at tey síggja, ikki mega síggja, og tó at tey hoyra, ikki mega fata.

Sáðmaðurin
v11: Men hetta hevur líknilsið at týða: Sáðið er Guðs orð. 
v12: Og tey fram við veginum eru tey, sum hoyra á; síðan kemur djevulin og tekur orðið úr hjarta teirra, til tess at tey ikki skulu trúgva og verða frelst. 
v13: Men tey á hellubotninum eru tey, sum taka við orðinum við gleði, tá ið tey hoyra tað; men hesi hava onga rót; tey trúgva eitt skifti; og á royndarstund falla tey frá. 
v14: Men tað, sum fell millum tornirnar, tað eru tey, sum hoyra og síðan verða køvd av lívsins sorgum og ríkidømi og njótingum og ikki bera búna frukt. 
v15: Men tað í teirri góðu jørðini, tað eru tey, sum tá ið tey hava hoyrt orðið, goyma tað í einum vøkrum og góðum hjarta og bera frukt í tolni.