Annar sunnudagur í føstu eftir fyrru tekstarøð.

Matteus kap. 15,21-28. 

Hin kánaneiska konan 

v21: Og Jesus fór burtur haðani og helt ferðini móti bygdaløgunum við Týrus og Sidon.  

v22: Og sí, ein kánaneisk kona kom út um markaskjalini har og rópaði og segði: «Harri, Dávids sonur, miskunna mær! Dóttir mín er stødd í neyð av einum illum anda.»  

v23: Men hann ønti henni ikki aftur. Og lærusveinar hansara komu og bóðu hann og søgdu: «Slepp tær frá henni, tí at hon gongur og rópar eftir okkum.»  

v24: Men hann svaraði og segði: «Eg eri ikki sendur út uttan til teir burturvilstu seyðirnar úr Ísraels húsi.»  

v25: Men hon kom og fell á knæ fyri honum og segði: «Harri, hjálp mær!»  

v26: Men hann svaraði og segði: «Tað er ikki vakurt at taka breyðið hjá børnunum og blaka hundunum tað.»  

v27: Men hon segði: «Satt er tað, Harri, men hundarnir eta tó av molunum, sum detta niður av húsbóndans borði.»  

v28: Tá svaraði Jesus og segði við hana: «Kona, stór er trúgv tín! Verði tær sum tú vilt!» Og dóttir hennara varð frísk frá teirri somu stund.