Ússaligur og fjálturstungin.

Hesi tvey orðini lýsa væl , hvussu Allan Samuelsen úr Havn hevur havt tað teir seinastu 14 dagarnar.

Herfyri var hann til arbeiðis sum ambulansuviðgerði og eftir at hava koyrt við einum sjúklingi, sum seinni fekk staðfest koronu, fekk Allan Samuelsen eisini koronu.

- Vit skuldu hava stóra veitslu heima, tí dóttirin bleiv 30 ár, men sama kvøld bleiv eg uppringdur við boðunum um, at eg hevði koronu og skuldi á gistingarhús at sita í sóttarhaldi, fortelur Allan Samuelsen.

Tað var tó ikki fyrr enn nakrar dagar seinni, at hann veruliga merkti nakað.

- Eg var ógvuliga ússaligur, hevði høgan fepur og hevði trupult við at anda. Hasar dagarnar var eg ikki sørt fjálturstungin, tí soleiðis havi eg ikki havt tað fyrr, fortelur Allan Samuelsen.

Hóast hann bleiv staðfestur frískur leygardagin og kundi fara beint aftur til arbeiðis, merkir hann væl, at korona hevur sett síni spor.

- Eg eri framvegis trongur og merki væl, at eg fái ikki anda sum vanligt. Harafturat er eisini ein øgilig møði. Men nú vóni eg, at tað fer at ganga framá, sigur Allan Samuelsen, sum er koppsettur tvær ferðir.

- Tað eru útvið 10 mánaðir, síðani eg bleiv koppsettur, so virknaðurin av koppsetingini er sjálvandi ikki nóg stórur meir. Men eg skal eisini í næstum hava triðja prikið, sigur Allan Samuelsen.

Í morgunsendingini greiðir hann frá upplivingini við koronu.