Sum tilflytari ella flóttafólk í Føroyum kann tað vera trupult at trívast, at koma at kenna samfelagið, og at gerast partur av teimum felagsskapum, sum knýta okkum saman. Tað kann vera á arbeiðsplássinum, í skúlanum ella í frítíðarítrivi.

Reyði Krossur hevur tí tørv á fólki, ið vilja vera sjálvboðin, og sum eru áhugað at fáa samband við fólk úr øðrum londum.

Ein, sum er flóttafólkavinur, er Tóra Oddnyardóttir Sørensen. Hon hevði sæð lýsingar frá Reyða krossi, har tey leitaðu eftir flóttafólkavinum.

- Eg ringdi tí til Reyða kross, sum kundi fortelja mær, at mínir nýggju grannar, sum vóru flóttafólkafamilja, høvdu søkt um at fáa ein flóttafólkavin, so tað passaði so væl, sigur Tóra O. Sørensen.

Javnan hjálpir hon familjuni við eitt nú at fara til lækna, greiða teimum frá skúlaskipanini í Føroyum, forklára um føstulávint og so framvegis.

Sambært Tóru O. Sørensen er tað sera gevandi at kunna hjálpa á henda hátt.

- Eg havi fingið eitt nýtt vinarband. Og harafturat haldi eg, at tað er ofta avmarkað, hvat mann kann gera, tí mann hevur eitt familjulív, arbeiði og annað, so eg haldi, at hetta er ein góður máti at hjálpa her og nú, sgur Tóra O. Sørensen.

Í morgunsendingini tosa Tóra O. Sørensen og Bjørg B. Winnings um sjálvbodnar vinir í Reyða krossi.