Skansin og havnarútbyggingin í Kjakinum

Ætlanin var í síni tíð var at byggja ta ferjuleguna í Kirkjubø, sum endaði á Gomlurætt.

Í Kirkjubø var høgligt at koma til, og væl lá fyri at gera ferjulegu, men har eru fornminni, og fyri at verja tey, var ferjulegan flutt á Gomlurætt. Tað var stórarbeiði og nógv dýrari, men tað var gjørt fyri at verja fornminnini í Kirkjubø.

Í Havn hava vit Tinganes, ið er gamal tingstaður og skansi, tó at einki er eftir av tí verjuvirkinum. Men Tinganes - og Reynið aftanfyri - verða hildin at hava stórtan týdning at varðveita, so stóran at tey kanska áttu á staðið á listanum hjá UNESCO yvir heimsarvin.

Havnar skansi er toluliga óspiltur

Skansin á Tinganesi er farin, men hinumegin vágna stendur hin skansin, Havnar skansi, toluliga óspiltur, skilt á tann hátt, at hann enn hevur eina sjósíðu, so tað sæst, at endamálið var at verja innsiglingina til Havnar.

Sjálvur skansin er friðaður, men spuringurin er, hvussu nógv virði tann friðingin hevur, um havnarútbyggingin hevur við sær, at skansin verður byrgdur inni og hvørvur aftur um pakkhús, kranar og bingjur.

Liggja ikki líka nógv virði uttan fyri sum innan fyri skansan, vakurleikavirði, sum saman við søguliga virðinum krevja at alt umhvørvið verður vart langt út á Nólsoyarfjørð?

Tað er ein av spurningunum, ið settur verður í Kjakinum eftir Dag og Viku í kvøld. Kjakið verður millum Heðin Mortensen, borgarstjóra, og Albert Isfeld, arkitekt.

Bogi Godtfred leggur til rættis.