Orðini ymsir og ymiskir eru ógvuliga lík. Summi siga annað, onnur hitt og uppaftur onnur bæði.

- Her er talan um tvey orð, sum ofta verða brúkt hvørt um annað, men sum í grundini merkja hvør sítt, greiðir Elin Henriksen, málkøn frá. 

Teir ymsu talararnir eru so ymiskir. Hesin setningurin er eitt gott dømi, har merkingarmunurin sæst á føroyskum. 

Ein lættur og skjótur máti at skilja ímillum er at hugsa um ensku orðini "various" (ymiss, ymsar, ymsum osfr.) og "different" (ymisk, ymiskar, ymiskum osfr.).

Nakar

Lurtari spyr, nær tað er rætt at siga ''nakrir'' og ''nakrar''.

Tað, sum ger av, nær vit siga nakrir, og nær nakrir, eru hesi trý: kyn, tal og fall.

Fallið verður avgjørt av, hvat pláss orðið hevur í setninginum. Og bæði fornavn (nakar) og lýsingarorð (góður) og navnorð fáa vanliga somu ending í kallkyni og kvennkyni (og viðhvørt eisini navnorðið, serliga í kallkyni).

Dømi:
Tá ið tað er tann, sum ger eitthvørt (altso tað, sum sagnorðið sigur), er tað hvørfall:
Kallkyn fleirtal: Nakrir raskir dreingir komu rennandi. Dreingirnir runnu skjótt.

Men tá ið onkur "brúkar" sagnorðið at siga okkurt um onnur, so verða hesi "onnur" til ávirki, og so er tað hvønnfall:
Eg sá nakrar fittar dreingir koma rennandi.Eg sá dreingirnar renna skjótt.

- Tvs. at tað kann ongantíð eita 'nakrir góðar dagar', staðfestir Elin Henriksen

Flaggsangur og fiskimenn

Í flaggsangi okkara syngja vit "Sjá! Tú blánar", men er hetta málsliga rætt, spyr lurtari, sum vísir á, at tað hevði verið rættari at sungið "Sí! Tú blánar".

Og er føroyska orðið, fiskimenn, tað sama sum danska orðið, fisker?