Stættarmunir og leti kunnu fyribyrgjast

Tiltakið kravdi tilmelding, og longu týsdagin boðaði Sjúrður Skaale frá á Facebook síðuni hjá tiltakium, at einki pláss var eftir.

Tað var eisini fult í høllini, sum tiltakið hevði fingið á Christiansborg. Flestu áhoyrararnir vóru ung, ið eru áhugað í hvussu verður við okkara kæru oyggjum, um vit finna olju.

Stevnan byrjaði við, at Sjúrður Skaale bjóðaði vælkomin, og síðani tók orðstýrarin Jón Brian Hvidtfeldt yvir og bjóðaði Ole-Anders Lindseth frá norska oljumálaráðnum vælkomnum.

Ole-Anders greiddi frá, hvussu oljuvinnan hevur verið fyri Norra, og hvussu Føroyar skulu fyrireika seg til eina møguliga oljuvinnu. Tað er umráðandi at seta allar neyðugar spurningar frammanundan og soleiðis rokna út fyrimunir og vansar.

Árni Olafsen segði frá oljugonguni um okkara leiðir, og hvussu uppskot hava verið samtykt og gloymd gjøgnum tíðirnar.

At ein drúgv fyrireiking stendur fyri framman, vóru flestu fyrilestrarhaldararnir samdir um. Oljuvinnan kann viðføra stættarmunir og leti, men við røttum tiltøkum kann hetta fyribyrgjast.

Flestu fyrilestrarhaldarir vístu á fyrimunir, vansar og spurningar, men eingin tóktist vita nakað ítøkiligt svar. Torbjørn Jacobsen var størsti kritikarin og segði bart út, at Føroyar ikki eru klárar til oljuna. 

Hvørt Føroyar eru klárar til eina møguliga oljuvinnu ella ikki, er óvist, men flestu tykjast samd um, at vit skulu vera varðin og fyrireikað.