Frásøgn: Sea Shepherd endaði á pallinum á G!

Ein serligur bólkur fyri málmsfjepparar

Teir komu at vera ein týdningarmikil bólkur fyri málmstónleik, tá teir í 1995 góvu fløguna Slaughter of the Soul, og vórðu ein av ættfedrunum til nýggja melodiska deyðsmálmsljóðið ella sokallaða Gotenborg ljóðið. Í Føroyum er eisini ein fjepparaskari, og møttu svensku dreingirnir væl og virðiliga høgu vónunum hjá føroysku málmshøvdunum, áðrenn tey vórðu øst av trummuspælaranum í bólkinum.

Fjøldin kókaði

Tá konsertin byrjaði kl. 01.00 leygarnáttina, var longu fitt av fólki, hóast tað ongantíð bleiv heilt fult á sandinum. Áskoðarirnir vóru ung og eldri, dreingir og ikki so nógvar gentur.

Bólkurin hevði eina bergtakandi framførslu, sum fekk øll málmshjørtu upp á gos. Fjøldin var væl størri enn tann vanligi trúfasti skarin til UVH-tiltøkini í Havn. Góða plássið, lutfalsliga bleyti sandurin og buldrandi framførslan løgdu upp til ársins moshpit.

Hornini vórðu til fokk-fingrar

Hóast gittarspælarin, Martin Larsson, traðkaði á pallin í Upp við Hornunum-troyggju, fekk tað ikki sissað áskoðararrnar eftir at hava sæð trummuspælaran, Adrian Erlandsson í Sea Shepherd troyggju. Tað vóru bert tey fremstu, ið sóu hann seta seg aftan fyri trummusettið í kontroversiellu troyggjuni, men tá konsertin var liðug, gjørdi hann ein týðiligan boðskap við at ganga runt á pallinum og gera vart við eyðkenda búmerkið á bringuni.

Føroyingar fóru av sandinum við blandaðum kenslum og summi við gron. Ein sera óheppin endi upp á eitt annars væl eydnað málmskvøld á G! Festivalum.