Tað kann ikki vera rætt, at persónar við skjóttgangadi bátum oyða fuglastovnarnar, sum onnur royna at bjarga.

Tað sigur Óla Jákup úr Dímun, formaður í Útoyggjafelagnum, nú tað 1. oktober aftur verður loyvt at skjóta lomviga, lunda, álku og skarv.

Formaðurin í Útoyggjafelagnum metir, at ein friðing av stovnunum er einasta loysnin.

- Tað einasta vit kunnu gera fyri at bjarga tí síðsta fuglinum, tað er at lata hann fáa frið. Og tað haldi eg, at vit sum mentafólk eiga at gera, sigur Óla Jákup úr Dímun.

Útlendskur stovnur
Sjúrður Hammer, fuglafrøðingur, skilur væl hugsanina hjá formanninum í Útoyggjafelagnum, og vísir á, at hetta er ein væl kendur trupulleiki ymsastaðni kring landið.

Hann vísir kortini á, at trupulleikin ikki bara er føroyskur, tí nógvur útlendskur fuglur verður skotin um veturin.

- Eg haldi tað er týdningarmikið, at vit koma burtur frá hesum rættiliga snævurskygda veiðimannamentalitetinum, at av tí, at tað kanska er útlendskur fuglur, so skulu vit bara veiða so nógv sum møguligt, sigur Sjúrður Hammer.

Tí eftirlýsir hann eina norðurlendska fyrisiting av fuglastovnunum.

- Tað kann væl henda seg, at vit veiða ein part av einum bústovni hjá einum øðrum landi. Nakað sum eg haldi vit áttu at tikið í størri álvara, sigur hann.

Hoyr samrøðuna, sum bleiv gjørd við Óla Jákup úr Dímun og Sjúrður Hammer í Stóra Dímun í dag.