Tá føroyingar sita varðhaldsfongslaðir ella sita longri dóm í einum fongsli í Danmark, so hava teir nú møguleika fyri at fáa sálarrøkt frá føroyskum presti.

Tað er Ólavur Rasmussen, fyrrverandi sóknarprestur, sum skal veita teimum hesa sálarrøktina.

Og eingin ivi er um, at hetta er ein heilt serlig uppgáva, hann hevur átikið sær.

- Tey, sum eg práti við, hava framt álvarsligar brotsgerðir, men tað er ikki nakað, sum eg hugsi so nógv um, tá tey sita framman fyri mær og práta, sigur Ólavur Rasmussen og vísir á, at hann vil vita sum minst um føroyingarnar, hann hittir í donsku fongslunum so sum Hersted Vester.

- Eg eri als ikki áhugaður í at kenna teirra cv ella at lesa journalar ígjøgnum, áðrenn eg skal hitta hesar persónarnar fyrstu ferð, sigur Ólavur Rasmussen.

Sambært honum snýr hetta starvið seg í stóran mun um álit.

- Vanligt er, at eg hitti hesi fólkini nakrar ferðir. Týpiskt er tað ein tími hvørjaferð. Fyrstu løtuna prátar mann um leyst og fast, men fyri hvørja ferð, vit hittast, so latast slúsurnar seg alsamt meira upp. Tað snýr seg um at uppbyggja eitt álit, sigur Ólavur Rasmussen.

Hann hittir føroyingar, sum hava framt sera álvarslig lógarbrot, men tað merkir ikki, at hann er kyniskur og kaldur, tá hann veitir sálarrøkt. Heldur tvørturímóti.

- Eg eri sannførdur um, at vit kunnu øll enda í eini slíkari støðu. Vit eru øll skeivir eksistensar so ella so, sigur Ólavur Rasmussen.

Í morgunsendingini greiðir Ólavur Rasmussen frá arbeiðinum at veita sálarrøkt til varðhaldsfongslaðar føroyingar og tey, sum sita longri dómar í donskum fongslum.