- Tíðindi, mentan og ítróttur
Vágskálin
Suðuroyar-Dánjal, Daniel Joensen Suderøe, var porkeninngur, sum búsettist í Sandavági í 1823. Har hevði hann skiparaskúla á eldri árum.
Hann varð føddur á garðinum Uttan Heyga í Porkeri í 1887 og var sostatt 17 ára gamal, tá Nólsoyar Páll og aðrir bygdu "Royndina Fríðu" í 1804.
Í 1805 fór Dánjal at arbeiða fyri Kongliga Einahandilin í tvey ár, og eftir tað fór hann út í verðina at sigla í seks ár.
Hann sigldi bæði í Eystur- og Vesturindiu og í Miðjarðarhavinum, verður upplýst í bókini, men meira fæst ikki at vita um ta tíðina.
Erland Viberg Joensen og Helgi Jacobsen, sum ummæla bókina, halda, at Jan Erik Simonsen hevur gjørt eina góða roynd at lýsa mannin.
Tó fyllir samtíðin hjá Suðuroyar-Dánjali munandi meira enn søgan um mannin, helst tí so fáar keldur eru um hann, siga teir.
Áhugavert er, at Suðuroyar-Dánjal var framsøkin og nógv umhildin maður, eisini millum embætismenninar, halda teir.
Uni Arge leggur til rættis.
Vágskálin
Vágskálin er sending við mentanarligum ummælum.
Tveir ummælarar eru við hvørja ferð, og í flestu førum verða bøkur vigaðar á vágskálini.
Ummælini verða gjørd sum samrøður í útvarpsstovuni, og brot verða spæld úr tí, sum ummælt verður.
Á vágskálina kunnu eisini verða lagdir sjónleikir, framsýningar og framførslur. Serlig rák í tíðini verða viðhvørt vigað og viðgjørd.
Uni Arge leggur til rættis.
