Føroysku grastekjurnar eru perfektar til eplaveltu

Skrivað hevur: Katrin Joensen-Næs

Tað verður verri og verri at finna landjørð til at framleiða mat. Meðan vit leita, so veksur fólkatalið við rúkandi ferð.

Ein loysn er at framleiða mat á økjum, sum vanliga eru sæð sum óbrúkilig – stórbýartekjur.

Hvør bygningur, sum stendur á jørðini, hevur eitt tómt tak. Allar tekjur tilsamans eru eitt nærum endaleyst øki til at velta mat á.

Annað enn at framleiða mat, so hava grønar tekjur nógvar aðrar fyrimunir. Tildømis senda naknar tekjur út meira hita enn grønar tekjur. Hetta ger, at luftin í stórbýum ofta er ræðulig.

PICNIC Á TAKINUM

Vit hava tann trupulleikan í Føroyum, at her eru nógv fjøll og nógvir steinar. Tí er tað partvís ringt at dyrka grønmeti í Føroyum. Bara 7% av jørðini hjá okkum er í brúk – millum tey sjey prosentini telja grundstykki til hús við.

Hóast vit ikki hava nógva jørð, so hava vit ovmikið av grastekjum. Tekjurnar eru bara mold og gras - perfekt gróðraviðurskifti.

Røddin hevur tosað við kokkin Leif Sørensen, og hann sigur:

- Tekjurnar í Føroyum eru góðar at velta á. Tey hava røttu tjúkt, moldin er rein, og har eru ikki nógv kríatúr.

Eg kann fortelja eina søgu um eini hjún í Norra. Tey áttu ongan hava, so tey dyrkaðu bara á takinum – tey vóru sjálvforsýnaði alt árið runt. 

Nógv havnarfólk hava ongan garð. Hví ikki bara taka havamøblarnar upp á takið næsta summar? Tak gestirnar við og bjóða teimum nýveltað grønmeti úr egnum hava.