Gregor hin Stóri, pávi, raðfesti tær sjey deyðssyndirnar hugmóð, gírni, siðloysi, øvund, oyðsl, vreiði og leti. Útvarpið fer í nøkrum sendingum at viðgera og greina hvørja synd sær, tí hugtakið synd er broytt almikið hesi 600 árini. Synd merkir at fara av kós. Í katólskari tíð høvdu tey skriftarstólin, har fólk játtaði sína synd og fekk fyrigeving. Men skriftarstólurin fylgdi ikki við, tá lutherska trúgvin tók yvir við trúbótini. Tað harmast sálarlæknar um í dag. Teir vilja vera við, at nógvar sjúkrasøgur høvdu verið øðrvísi, um fólk kundu lætt av hjartanum, sum gjørt varð fyri fleiri hundrað árum síðani. Men er syndin horvin í dag? Ja, hon er, og hon hevur tikið moral og etik við sær. Eina synd hava vit kortini eftir. Tað er oyðsl. Vit mugu fara varliga um tilfeingið, ikki dálka umhvørvið, eta grønt og ikki vera feit. Tann størsta syndin er at eta seg um rygg og bara lata standa til.