Nón

Í 1950´unum og 60´unum vóru 33 føroysk børn send til viðgerðar í Danmark fyri mjadnasjúku.
Har lógu tey fastbundin við beininum í spenni í yvir tvey ár, uttan at hava foreldur ella onnur avvarðandi hjá sær. Tí tað kravdi viðgerðin.
Børnini vóru rættiliga smá, tá tey vóru send niður. Jógvan Andrias Joensen, tað eina barnið í sendingini, var trý ára gamal og Thorbjørn Joensen var fimm ár.

"At børn vera tikin frá sínum foreldrum í so ungum aldri, kann seta djúp spor. Tí tilknýtið til tey vaksnu, sum skulu geva teimum kærleika, nærleika og tryggleika, verður brotið". Tað sigur Anna Debes Hentze, sálarfrøðingur, sum millum annað hevur arbeitt við børnum í Barnaverndini og á Psykiatriska deplinum.

"Tað hevur sera stóran týdning, at smá børn fáa kærleika frá sínum foreldrum ella øðrum nærverandi persónum, tí fær barnið ikki hesa umsorgan, kann tað trekkja seg inn í seg sjálvan, og hava torført við at knýta seg aftur til onnur. Hetta kann elva til avbjóðingar seinni í lívinum. Mjadnabørnini hava harumframt ligið fastspent, og slíkar traumatiskar upplivingar kunnu elva til sálarligar trupulleikar", sigur Anna Debes Hentze.

Lurtið eftir samrøðuni við Dagmar Joensen Næs, dokmentarleikstjóra. sum greiðir frá sendingini "Mjadnabørn" og Onnu Debes Hentze, sálarfrøðing, sum greiðir frá, hvat tað kann gera við eitt barn, at vera tikið frá sínum foreldrum í so ungum aldri, til eitt fremmant land og til eitt fremmant mál.