Hússj: Ikki nógv, ið hava xxxað vinkonuna!

Vit vóru júst komnar niður til Keypmannahavnar. Endiliga var hol sett á fjakkaraferðina hjá Súsonnu og mær. Vit báðar vóru eitt sindur móðar, men tó vóru vit púra samdar um, at í kvøld skuldu tað verða. Vit høvdu íbúðina hjá mostur Súsonnu fyri okkum sjálvar, og sjálvsagt skuldi tann møguleikin útnyttast.

Vit byrjaðu so smátt at gera okkum lekkrar, ímeðan vit pimpaðu eitt sindur og lótu nakrar snapsar fara niðurum. Sigast skal, at vit báðar vóru single og høvdu ikki fingið lítið í langa tíð. Eftir nógvar snapsar, gekk leiðin oman í býin, oman í Sukkerbageren, har vit plagdu at fara, tá vit vóru í býnum í Keypmannahavn.

Tá klokkan nærkaðst trý segði Súsanna við meg, at vit heldur burdu farið í eitt morgunball, nú tá klokkan var vorðin so nógv. Barrirnar vóru eisini so dýrar, og rúsurin var við at fara av. Gamaní, hugsaði eg, og so gekk tað ikki leingi, til Súsanna hálaði meg í ein taxabil.

Eg visti ikki hvaðar leiðin gekk, men tað var eisini líkamikið, nú tá lagið var so gott.

Tá vit komu inn í kollegiekamarið, kom ein ljóshærdur, muskuløsur drongur yvir til okkara. Helst var hetta hansara kamar, vit crashaðu. Eg minnist væl, hvussu hann smíltist til mín, og tað var eingin ivi um, at vit høvdu gott eyga á hvørjum øðrum.

Hesin ljóshærdi, muskuløsi drongurin, sum eg seinni fekk at vita æt Thomas, byrjaði so spakuliga at føla uppá meg, bara soleiðis at eingin sá (helt eg). Eg gjørdi onga mótstøðu – tað hevði eg simpulten ikki hug til. Hetta kendist so væl, og um eg skal siga tað akkurát sum tað er, var eg eisini ræðuliga grað.

Hann leiddi meg inn í eitt annað kamar, ið var tætt við hansara, og har inni vóru hansara vinmaður,Andreas og vinkonan hjá mær Súsanna rættiliga væl í gongd .

Støðan varð ógvuliga pínlig. Thomas skeyt upp, at vit øll skuldu fara at drekka nakrar snapsar afturat. Vit drukku so meir, sjálvt um vit vóru rættiliga skít frammanundan.

Andreas kom við uppskotinum um drekki spæl - gamaní, hví ikki? Vit spældu “eg havi ongantíð”, og sjálvandi vóru allir teir fúlastu spurningarnar settir. Stemningurin bleiv rættiliga heitur, tá vit skuldu greiða frá okkara villastu sex-upplivingum. Síðani spurdi Thomas, um vit ikki bara skuldu hava okkara villasta sex beint nú. Vit fóru øll at flenna, men hann hevði tó fatur í onkrum har. Andreas og Thomas byrjaðu spakuliga at taka blusurnar hjá Súsonnu og mær av, vit vóru skít, so vit hugsaðu ikki ordiliga um tað. Tað var pissi frekt.

Áðrenn vit góvu okkum far um tað, vóru vit naknar, og báðar vóru í gongd við at pleasa dreingirnar. Teir bóðu okkum eisini mussast og føla uppá hvørja aðra. Eg vist ikki, at Súsanna hevði so flottar og bleytar boppur, og tað yvirraskaði meg, hvussu væl mær dámdi at føla uppá tær. Vit skiftust um við dreingirnar, vit royndu báðar í senn, og vit ekperimenteraðu eisini við hvørjum øðrum; eg havi aldrin verið so tendrað fyrr!

Aftaná vóru vit øll útkoyrd, og tí tendraðu vit eina feita og flentu eftir hendingini. Alt í alt koyrdu vit tað heim hetta kvøldið. Eg og Súsanna hava ikki fortalt nøkrum øðrum um hendingina, tað kann mann ikki ordiliga, men vit  skemta onkuntíð við tí, tá ið vit eru einsamallar – ikki nógv, ið hava xxxað sína vinkonu.

Søgan er send inn til Röddina, og avsendarin er dulnevndur. Øll nøvn eru broytt av Röddini.