- Tíðindi, mentan og ítróttur
Stjórasetan elvdi til rok í Mentamálaráðnum

<div>Grundleggjandi ósemja um tilgongdina at seta nýggjan stjóra á Vinnuháskúlanum var orsøkin til, at Leivur Harryson skuldi burtur úr Mentamálaráðnum. Tað vísa skjøl í aðalstjóra-málinum, sum útvarpið hevur fingið fatur á.</div><div><br></div><div>Sambært aðalstjóranum hevði landsstýrismaðurin í mentamálum longu tíðliga í setanartilgongdini gjørt av, at innstillaði nummar tvey, Vilhjálmur Gregoriussen, skuldi setast í stjórastarvið á Vinnuháskúlanum. Men fakligu argumentini fyri at velja hann fram um eitt greitt tilmæli frá samdari setanarnevnd, ið innstillaði Hans Johannes á Brúgv sum nummar eitt, vantaðu. </div><div><br></div><div><b>Draga ikki eina línu</b></div><div><br></div><div>Skjølini í málinum vísa týðiliga, at landsstýrismaðurin og aðalstjórin draga ikki eina línu í málinum um setan av stjóra á Vinnuháskúlanum. Landsstýrismaðurin tvíhelt um at seta nummar tvey. Meðan aðalstjórin tvíhelt um at fylgja innstillingini og seta nummar eitt.</div><div><br></div><div>Og sambært aðalstjóranum vórðu vanligar mannagongdar ikki fylgdar í hesum máli. Ósemjan millum Bjørn Kalsø og Leiv Harryson endar við eini uppgerð á skrivstovuni hjá aðalstjóranum, mikumorgunin 15. august.</div><div><br></div><div>Í frágreiðing til løgmansstjóran um henda fund skrivar Leivur Harryson soleiðis:</div><div><br></div><div><i>"Beint áðrenn tú ringdi mikumorgunin 15. august 2012, hevði landsstýrismaðurin leika í inni á míni skrivstovu fyri opnari hurð. Evnið var setanin av stjóra á Vinnuháskúlanum, og anleidningurin var serliga ein sakligur teldupostur, eg hevði sent landsstýrismanninum kvøldið fyri, har eg m.a. júst vísi á, at tað er umráðandi at fáa eitt gott arbeiðslag, nú setanin er avgreidd."</i></div><div><br></div><div>Víðari skrivar aðalstjórin:</div><div><br></div><div><i>"Ongantíð áður havi eg upplivað slíkt í mínum vaksna lívið, og eg var sera illa við og illa fyri av hesum. Eg var reint fatkiskt við at skriva til landsstýrismannin, at eg eftir hansara sera óhøviska atburð, har hann rópti og leikaði í fyri opnari hurð, kendi meg noyddan at fara til hús fyri dagin."</i></div><div><br></div><div><b>Onnur útgáva</b></div><div><br></div><div>Bjørn Kalsø, landsstýrismaður, hevur tó eina aðra útgávan av sama fundi. Sambært landsstýrismanninum vóru hansara ørindi at tryggja sær, at løgfrøðilig ráðgeving var við í viðgerðini av einum øðrum máli, ið hevði skund. Tá eingin slík var tøk í Mentamálaráðnum henda dagin, gjørdist tónin hvassur, og tað ávirkaði restina av fundinum.</div><div><br></div><div>Landsstýrismaðurin skrivar til løgmansstjóran, at <i>"vit vóru í løtum eitt sindur harmæltir, tá vit samskiftu hendan morgunin, men eftir míni bestu sannføring vóru bæði tónalag og atburður á ?fundinum? okkaramillum kortini á einum støði, sum aðalstjórin, ið eg veit, sjálvur til tíðir bæði kann verða sera avgjørdur og hartil eisini harmæltur (illur), eigur at tola uttan trupulleikar."</i></div><div><br></div><div>15. august skuldi síðani vísa seg at vera seinasti arbeiðsdagur hjá Leivi Harrysyni í Mentamálaráðnum.</div><div><br></div>



















