mitt í náttúruni í Suðurgrønlandi og hann er ein gløggur eygleiðari. Hann hevur øll hesi árini verið útróðrarmaður og havt seyð, og hóast meginparturin av seyðinum nú er tikin av, ganga nakrir eftir. Hann tímir illa at tosa um seg sjálvan, men tosar hugaliga um tær stóru linjurnar í náttúruni, m.a. veðurlagsbroytingina, sum hann sjálvur hevur upplivað og hugagóður greiðir frá. 

Mikkjal hevur sína egnu havn frá náttúrunnar hond. Uttast á lítla nesinum stendur tann føroyski báturin, eitt 10-mannafar, sum hann hevði við sær, tá hann kom yvir at rógva út í Eggersø suður móti Kapanum á vári í 1963. Hann brúkti eisini hendan bátin øll tey fyrstu mongu árini her, men tað sæst, at nú er langt síðani hann hevur verið flotaður. Nú hevur Mikkjal bátar úr plasti.

Øll tey mongu árini Mikkjal setti gørn, fekk hann dagliga kóp í gørnini. Og hann sigur sjálvur, at hann hevur etið hvønn tann einasta kóp hann hevur fingið, tí kópur er tann sunni maturin.

Fyri eini 15 árum síðani ætlaði Mikkjal at flyta av oynni. Men tað bleiv ikki til nakað, tí hetta var ov gott at fara frá. Hann hevur hvørki telefon ella teldu, men lurtar nógv eftir útvarpi. Og er okkurt, kann hann sjálvur sigla inn til Qaqortoq, sum fyrr kallaðist Julianehåb og er størsti býurin í Suðurgrønlandi. 

- Fyritreytin fyri at klára at búgva einsamallur er, at tú ert ein sterkur persónur. Og tað eri eg. Eingin ivi um tað. Og eg keði meg ikki eina løtu, sigur Mikkjal L. Sørensen. 

Sendingin varð fyrstu ferð í útvarpinum hin 25. december 2021. Síðani sendingin varð gjørd, eru sethúsini hjá Mikkjali úti í oynni brunnin í grund, og tí livir hann nú í einari eldraíbúð inni í býnum.