- Tíðindi, mentan og ítróttur
Orð skapa veruleika
Í samband við verkætlanina um ein møguligan Suðuroyartunnil, so skal greiða fáast á, hvar grótgoymslurnar skulu liggja. Millum annað verður arbeitt við uppskoti um staðseting av gróti í Djúpadali og í Sandvík.
Sambært uppskotinum til løgtingslóg um Suðuroyartunnil, skal umleið ein millión rúmmetrar av gróti liggja í Sandvík, og umleið ein millión rúmmetrar av gróti typpast í Djúpadal á Sandoynni.
Hetta verður nevnt "lendisbetran", og tað skurrar í oyrunum á Kolbrún í Haraldsstovu, savnsvørði á Tjóðsavninum.
Kolbrún sigur, at orð skapa veruleika, og orð kunnu soleiðis beinleiðis ávirka fatanina hjá fólki um eitt ávíst evni - í hesum føri orðið "lendisbetran".
Hon skilir ikki, hví P/F Suðuroyartunnilin tilevnar sær orðið "lendisbetran", tá tað snýr seg um stórar grótrúgvur í náttúruni.
Tá Sandoyartunnilin varð gjørdur, stóðst nógv kjak av, hvat grótið skuldi brúkast til. Uppskot vóru frammi um eitt nú bakkaverju í Kirkjubø, nýtt vinnuøki á Gomlurætt ella undirlag til ein flogvøll á Glyvursnesi. Men einki av hesum bar á mál - og tí bleiv grótið tyrvt í haganum á Velbastað.
Her skuldi grótið gera landbúnaðarlendið betur egnað enn áðrenn, sum tað stendur í avtaluni millum Búnaðarstovuna og felagið Eystur- og Sandoyartunlar.
Nú hevur Tórshavnar kommuna yvirtikið økið, men kommunan hevur ongar ætlanir at gera økið grønt aftur, og tí stendur grótrúgvan ber í landslagnum.
Tjóðsavnið brúkar eisini eitt orð fyri náttúruendurbøtandi átøk í Føroyum, og tað orðið er "lendisbati", og Kolbrún hevur eina greiða fatan, hvussu grót kann brúkast, tá tað kemur til lendisbata.
Hon heldur eisini, at tá ein so stór verkætlan sum Suðuroyartunnilin verður sjósett, so eigur man at taka størri atlit til náttúruna. Lívfrøðingurin saknar eisini, at stovnar, sum vara av náttúruni, eru við í tilgongdini til hesa verkætlan frá byrjan - og eisini hvussu orð verða tilevnað í stóru verkætlini.