- Tíðindi, mentan og ítróttur
Svørt orkidé er hjartablóð

- Eg skrivaði beint á. Tað skuldi vera rátt, tað skuldi vera nakið, tað skuldi vera sárbært. Eg skuldi ikki balla nakað inn. Simpulten kalla ein spaka fyri ein spaka.
Vónbjørt Vang skrivaði bókina Svørt orkidé í svartastu tíðini í sínum lívi.
- Eg helt meg aftur at skriva um tað, sum veruliga pressaði uppá hesa tíðina, men so til endans fann eg útav, at eg var noydd til at skriva um hetta. Og so gav eg mær sjálvari loyvi til at skriva um tað, uttan at leggja nøkur bond á.
Bókin er eitt ógvuliga sterkt savn um seg sjálva - eina mammu, sum følir, at hon missir sín son til undirverðina.
Tá ið hon bleiv tilnevnd bókmentavirðisløn Norðurlandaráðsins, bleiv tað ov nógv fyri hann, og tí valdi hon at taka bókina av hillunum og steðga allari umseting og lýsing fyri bókini.
Nú er tað søga. Og tá ið bókmentavirðisløn Norðurlandarðsins var handað í vikuni, var sonurin til staðar.
- Tað hevði nógv at siga fyri meg, at hann var við.
Hoyr alla samrøðuna við Vónbjørt Vang, sum var Vikugestur. Vit tosa um bókina, bakgrund, bókmentir og bókasøvn.




























