Frítekst tagging:
- Tíðindi, mentan og ítróttur
Heystsins seinasta blóma
Myndir: Bjarni Árting Rubeksen
Eg eri seinasta blóma.
Eg varð vaggað í summarsins vøggu,
eg var sett á varðhald móti norðanvindinum,
reyðir logar spruttu
á mínum hvíta kjálka.
Eg eri heystsins seinasta blóma.
Eg eri yngsta fræ hjá deyða várinum,
tað er so lætt at vera síðstur at doyggja:
eg havi sæð vatnið so ævintýrakent blátt,
eg havi hoyrt deyða summarsins hjarta sláa,
mín kalikur rúmar einki annað fræ enn deyðans.
Eg eri heystsins seinasta blóma.
Eg havi sæð heystsins djúpu stjørnuverðir,
eg havi sæð ljós frá fjarum heitum eldum,
tað er so lætt at ganga sama veg,
eg skal steingja deyðans portur.
Eg eri heystsins seinasta blóma.
Yrking: Edith Södergran
Týtt úr svenskum: Ebba Hentze
Yrkingin stóð í Vencil nr.1 / 2006
Ritstjórn: Oddfríður Marni Rasmussen og Arnbjørn Ólavson Dalsgarð
|
|
Er kopiera
