- Tíðindi, mentan og ítróttur
Hann hevði rætt til at kæra
Men tann rættin misti Gunnar í Liða í somu løtu, hann fór úr nevndini í Ognarfelagi tryggingartakaranna.
Vinnukærunevndin vildi ikki viðgera kæruna hjá honum og tveimum øðrum fyrrverandi nevndarlimum.
Hevði Gunnar í Liða framvegis verið nevndarlimur í Ognarfelagi trygginartakaranna, hevði hann kunnað kært avgerðina hjá Skrásetingini um formansvalið í fjør til Vinnukærunevndina.
Vinnukærunevndin víst málinum frá sær
Men av tí, at Gunnar í Liða ikki longur er í nevndini, kann hann ikki kæra. Og tað sama er galdandi fyri fyrrverandi nevndarlimirnar Jákup Egholm Hansen og Jan Müller.
Tað sigur Vinnukærunevndin, sum hevur víst málinum frá sær. Orsøkin er, sigur Vinnukærunevndin, at Gunnar í Liða, Jákup Egholm Hansen og Jan Müller eru ikki longur í nevndini hjá Ognarfelagnum.
Teir kunnu tí ikki metast at hava slíkan týðandi, individuellan áhuga í úrslitinum av málinum, at teir hava rætt at fáa kæruna viðgjørda. Teir tríggir kærdu avgerðina hjá Skrásetingini at ógilda formansvalið í fjør.
Kravdu formansvalið skuldi ganga umaftur
Tað stóð á jøvnum, so Gunnar í Liða læt sína atkvøðu sum formaður telja dupult, og so bleiv hann formaður. Men Skrásetingin kravdi, at formansvalið skuldi ganga umaftur og avgerast við lutakasti.
Skrásetingin helt uppá, at hennara avgerð var stílað til nevndina, ikki til hvønn nevndarlim sær. Tí er nevndin partur í málinum, ikki hvør nevndarlimur. Og tí kunnu nevndarlimir ikki kæra.
Vinnukærunevndin sigur tó, at avgerðin hjá Skrásetingini hevði beinleiðis ávirkan á formanssessin hjá Gunnari í Liða. Tí hevði hann týðandi og rættarligan áhuga í úrslitinum av eini kæruviðgerð.
Onga rættarliga ávirkan
Gunnar í Liða hevði tí rætt at kæra avgerðina hjá Skrásetingini, sigur Vinnukærunevndin. Men, tað hevur hann kortini ikki, tí hann er ikki longur í nevndini hjá Ognarfelagnum.
Tí hevur hann ikki meiri enn onnur almennan áhuga í at fáa avklárað, um formansins atkvøða er avgerandi, ella lutakast skal vera, tá stendur á jøvnum.
Niðurstøðan hevur onga ávirkan á Gunnar í Líða, hvørki rættarliga, fíggjarliga ella faktiskt á ein slíkan hátt, at hann verður raktur týðandi og individuelt, sigur Vinnukærunevndin.