Hava renningina til felags

Tað eru tólv ár síðan, at Olga og Helgi Johannesen byrjaðu at renna.

Helgi hevði íðka ítrótt sum yngri.
 
 - Men sum hjá so nógum øðrum bleiv ov nógv arbeiði, so minkar mann um venjingina og so gjørdist mann ov tungur og konditiónin fór, sigur Helgi Johannesen.

Olga Johannesen hevði ov høgt blóðtrýst og helt seg sjálva vera ov tunga. Hon hevði ikki hug at taka heilivág, og tí varð renningin svarið.

Tey keyptu eitt renniblað á uttanlandsferð í 2009, og tað varð fyrsta fetið.

 - Eg hugsaði, at hendan byrjanarætlanin var somikið einføld, at eg átti at klára hana, og so fór eg í gongd, greiðir Olga Johannesen frá.

Sonurin vildi eisini renna

Sonurin, Ingi Johannesen, vísti tíðliga evnir, og fór í renniskógvarnar eins og foreldrini.

 - Um tey ikki høvdu runnið, hevði eg neyvan runnið heldur.

Síðan hevur hann tikið renningina í alsamt størri álvara, og nú kappast hann um heiðursmerki hjá teimum vaksnu.

 - Eg rennið meir nú, eini 80 kilometrar um vikuna, og tað ger beinanveg, at eg taki meg fram, sigur Ingi Johannesen.

helgi_og_ingi_mynd.jpg